Grodkowice to niewielka miejscowość położona w gminie Kłaj. Wieś usytuowana jest w zachodniej części Kotliny Sandomierskiej – na Pogórzu Wielickim. Przejeżdżając obok, drogą krajową E-4, nie zauważymy w niej nic szczególnego. Warto jednak poznać jej historię i zobaczyć to, co świadczy o niej do dnia dzisiejszego.

Żeleńscy z Żelanki wywodzą się ze starej, historycznej rodziny herbu Ciołek. Pierwsze akty mówiące o przedstawicielu tego rodu pochodzą już z roku 1413. Żeleńscy przez wiele pokoleń wyznawali kalwinizm, co stanowiło o specyficznym charakterze rodziny. W 1623 roku Zofia z Lanckorońskich Czuryłowa sprzedała Grodkowice z okolicznymi dobrami Stanisławowi Żeleńskiemu herbu Ciołek z Żelanki. Syn Stanisława (Marcjan) wybudował ok. 1670 roku w Grodkowicach dwór, który przetrwał do 1902 roku.

W Grodkowicach urodził się Władysław Żeleński (1837-1921). Był dyrektorem Towarzystwa Muzycznego w Warszawie, w Krakowie założył Konserwatorium, którego został dyrektorem. Władysław Żeleński to twórca utworów fortepianowych, na orkiestrę, oper oraz pieśni solowych i chóralnych.

Chlubę rodzinie przynieśli także jego synowie Stanisław Gabriel - krakowski witrażysta i Tadeusz “Boy”. Postacie bezpośrednio związane z miejscowością to Marcjan, znany pianista - samouk, zamordowany podczas rabacji chłopskiej w 1846 roku, Władysław i Karol (ojciec i syn) wykwalifikowani rolnicy, którzy stworzyli ze swej posiadłości wyróżniający się majątek znany z wysokiej kultury rolnej, hodowlanej i elitarnej produkcji zbożowo-nasiennej.